Αναφέρεται πως πάρα πολλά παιδιά
εξαναγκάζονται να εργαστούν σε εργοστάσια σε όλη την Ινδία - αν και υπάρχουν
υποτίθεται αυστηροί νόμοι κατά της παιδικής εργασίας.
Την τελευταία
δεκαετία το γεγονός αυτό έχει συμβάλει δραματικά στην ανάπτυξη της οικονομίας
της Ινδίας και πολλοί απάνθρωποι επιχειρηματίες παίρνουν παιδιά από φτωχές
περιοχές της χώρας - όπως το Μπιχάρ και την Ούτα Πραντές - στις μεγάλες πόλεις
για να εργαστούν υπό άθλιες συνθήκες για ελάχιστα ή κυρίως χωρίς καθόλου
χρήματα. Μέλη φιλανθρωπικών οργανώσεων αναφέρουν πως τα παιδιά είτε έχουν
απαχθεί, ή έχουν υποσχεθεί στους γονείς τους χρήματα για την εργασία που θα
κάνουν τα παιδιά.
Εκτιμάται πως
εκατομμύρια παιδιά εργάζονται παράνομα και ενάντια στη θέλησή τους στην
Ινδία. Συχνά αναγκάζονται να δουλέψουν στις βιομηχανίες οικοδομικών υλικών ή
ρούχων και συχνά εκτίθενται σε επικίνδυνες συνθήκες εργασίας. Τα περισσότερα
μάλιστα εργάζονται με την πλήρη ανοχή των αρχών.
Είδαμε με τα μάτια
μας ένα μικρό κορίτσι που το χτυπούσαν επειδή δεν είχε πουλήσει αρκετά
λουλούδια, ενώ η αστυνομία παρακολουθούσε αμέτοχη χωρίς να κάνει απολύτως
τίποτα. Ακτιβιστές, όπως ο Kalaish Satyarthi, ονομάζουν το γεγονός ντροπή της
Ινδίας. Συγκρίνει το πρόβλημα με την βικτοριανή Αγγλία, και σημειώνει,
ότι τέτοιες πρακτικές δεν πρέπει να έχουν καμία θέση σε μια δήθεν
δημοκρατική αναδυόμενη οικονομία.
Χαρακτηριστικά
δήλωσε: "Η δουλεία σημαίνει ότι δεν έχεις αξιοπρέπεια Δεν έχεις ελευθερία
Δεν ζεις παιδική ηλικία ... Μερικές φορές έρχομαι αντιμέτωπος με περιπτώσεις
όπου τα παιδιά πωλούνται σε τιμές μικρότερες από ό,τι τα ζώα..." Το
πρόβλημα όμως είναι εδραιωμένο με την κληρονομιά του συστήματος των καστών της
Ινδίας και απλώνεται σα σκιά πάνω από τους φτωχούς της χώρας. Για πολλές
οικογένειες της μεσαίας τάξης, εξηγεί ο ίδιος, εξακολουθεί να είναι κοινωνικά
αποδεκτό να έχουν έναν εργαζόμενο παιδί, το οποίο συμβάλλει λόγω της φτώχειας
στην επιβίωση της οικογένειας. Ο κύριος Satyarthi διαθέτει ένα κέντρο στα
περίχωρα του Νέου Δελχί, όπου βοηθά παιδιά τα οποία έχει σώσει από συνθήκες
δουλείας. Το κέντρο χρησιμοποιεί τεχνικές χορού και βάζει τα παιδιά να
παίζουν ρόλους ώστε να μπορέσουν να κατανοήσουν τις εμπειρίες τους, αλλά δεν
είναι εύκολο.
Ο Sakib, ο οποίος
είναι μόλις οκτώ, διασώθηκε από μια βιομηχανία καλλυντικών, όπου ήταν
αναγκασμένος να εργάζεται σε άθλιες συνθήκες, μέσα στο σκοτάδι και πολύ συχνά ο
διευθυντής του εργοστασίου τον χτυπούσε. Όπως ήταν αναμενόμενο, έχει
καθημερινά εφιάλτες λόγω των εμπειριών του. "Αυτοί οι άνθρωποι με έχουν
καταστρέψει. Με χτυπούσαν, εργαζόμουν πάρα πολλές ώρες και μου είπαν
ψέμματα πως θα πληρωθώ". Ο Sakib ελπίζουμε ότι σύντομα θα επανενωθεί με
την οικογένειά του. Πολλά άλλα παιδιά στην Ινδία, όμως δεν είναι τόσο τυχεροί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου